این ماه هم برنامه را در حالی آغاز کردیم که دستهایمان در دست هم بود و سورهی بینظیر صف را همه با هم میخواندیم.
آیههای ۸ تا ۱۳ از سورهای که با این عبارات آغاز میشود:
ای شما که ایمان آوردهاید! چرا چیزی میگویید که به آن عمل نمیکنید؟
خدا دوست دارد در راه او صف در صف مثل یک دیوار محکم و نفوذناپذیر در حال مبارزه باشید!
این ماه در گعدهها، از حرکت جمعی و ضرورتش حرف زدیم. از اینکه هر کداممان وقتی تنهاییم چه معنایی داریم و وقتی جمع میشویم، چه معناهایی میتوانیم بسازیم!
حروف و واژههای فضاسازی اینجا به کمکمان آمدند و رفتیم سراغ صفتهای مهم!
صفتهای مهمی که یا نمیگذارند همراه جمع باشیم و بمانیم، یا اگر کسبشان کنیم، جمعهایمان را جمعتر میکنند.
یادبود این ماه، یک مربع کوچک بود که هر کداممان وقتی واژهای مخصوص خودمان روی آن مینوشتیم، کامل میشد.
واژهای که قرار بود یک صفت را به ما یادآوری کند.
صفتی که همراهشدن با جمع را برایمان دشوار میکند یا اگر کسبش کنیم، کمکمان میکند جمعهای بزرگتری بسازیم.
ما با هم قرار گذاشتیم این مربعهای کوچک را جایی بچسبانیم که همیشه جلوی چشممان باشد.
مثلاً پشت تلفن همراهمان!