تشکر ویژه‌ای داریم از همه افرادی که برای برگزاری این نشست کمک کردند. این نشست روضه که در قم هست با حضور نمایندگانی از پایگاه‌های قاصدکی برگزار می‌شود که از راه‌های دور و نزدیک آمده‌اند و این موضوع برای ما باعث خوشحالی است.

اگر جمعی قرار گذاشتند که با یکدیگر کاری انجام بدهند و یک صف واحد تشکیل بدهند، بدون شک کاری برای امام زمان (عج) انجام می‌دهند.

موضوع جلسه امروز کاروان است. کاروانی که در کنار همدیگر جمع شده‌اند و می‌خواهند برای امامشان مأموریتی ویژه انجام بدهند و زمینه ظهور ایشان را فراهم کنند.

سوره مبارکه صف را به رسم هر جلسه با یکدیگر زمزمه می‌کنیم. برای خواندن سوره مبارکه صف، دست یکدیگر را می‌گیریم و با یکدیگر صفی از مؤمنات را تشکیل می‌دهیم. از خود حضرت معصومه (س) می‌خواهیم که شفاعت ما را بکنند و هر آن چیزی که هدف ما از برگزاری این جلسه هست را برای ما محقق کنند.

ما همیشه اینطور شنیده‌ایم که بعد از شهادت امام کاظم (ع)، جایگاه امامت تا حد زیادی متزلزل می‌شود. کاروان حضرت معصومه (س) برای بیعت با امام رضا (ع) و اعلام هم پیمانی و اعلام مقام امامت حرکت می‌کنند.

يَا أَيُّهَا النَّاسُ إِنَّا خَلَقْنَاكُمْ مِنْ ذَكَرٍ وَأُنْثَى وَجَعَلْنَاكُمْ شُعُوبًا وَقَبَائِلَ لِتَعَارَفُوا إِنَّ أَكْرَمَكُمْ عِنْدَ اللَّهِ أَتْقَاكُمْ إِنَّ اللَّهَ عَلِيمٌ خَبِيرٌ ﴿۱۳﴾

هان اى مردم همانا ما شما را از يك مرد و يك زن آفريده‏‌ايم و شما را به هيئت اقوام و قبايلى درآورده‏‌ايم تا با يكديگر انس و آشنايى يابيد، بى‏‌گمان گرامى‌‏ترين شما در نزد خداوند پرهيزگارترين شماست، كه خداوند داناى آگاه است.

 

شعوبیه، یک «نه» بزرگ به دین و مذهب

ترس، سیستم شناختی آدم را مختلف می‌کند. در تبعیض هم همین‌طور است. در تبعیض نیز یک خشمی در جامعه به وجود می‌آید. در زمان حضرت معصومه (س) سومین نهضت شعوبیه فعالیت داشته‌اند. هر کسی غیر از عرب‌ها را آدم حساب نمی‌کردند. نهضت شعوبیه باعث شده بود مردم به همه عرب زبان‌ها نگاه بدی داشته باشند. و فعالیت‌ آن‌ها در جامعه، خطری برای اسلام بوده است.

ما وقت‌ها هدایت قشر آسیب دیده مردم را به امام واگذار می‌کنیم و خودمان را کنار می‌کشیم. یک دسته دیگری هستند که می‌گویند ما اصلا اسلام را نمی‌خواهیم و اسلام را رها می‌کنند. گروه سومی هم وجود دارد. آن‌ها می‌دانند که نسبت به هدایت مرد مسئول هستند. آن‌ها بلند می‌شوند و حرکتی را رقم می‌زنند.

امام در این شرایط چه کاری انجام می‌دهد؟

 

عزیزترین سرمایه امام

 

امام در هر زمانی از تاریخ، عزیزترین افراد خود را برای هدایت مردم خرج می‌کند. بنابراین می‌توان نتیجه گرفت کسی که در شرایط حساس جامعه قیام می‌کند و برای هدایت مردم جامعه تلاش می‌کند، جزء عزیزترین افراد برای امام است.

حضرت معصومه (س) در شرایطی که جایگاه امامت متزلزل بود، با کاروانی قیام کرد و آمادگی خودش را به امام خودش نشان داد. حضرت معصومه (س) سفر را انتخاب می‌کنند. زیرا در سفر، سبک زندگی ایجاد می‌شود. ایشان شهر به شهر به مکان‌های مختلفی می‌روند و اسلام واقعی را برای مردم تبیین می‌کنند. حضرت معصومه (س) در نزدیکی‌های شهر ساوه مورد هجوم دشمنان اهل بیت (ع) قرار گرفتند و پس از جراحات بسیار چندی بعد رحلت کردند. البته در بسیاری از روایات آمده که حضرت (س) در هنگام مبارزه با زهر مسموم شدند و علت اصلی وفاتشان نیز همین است. به همین خاطر هم برخی از مورخان و بزرگان رحلت ایشان را شهادت می‌دانند.

بعد از اینکه حضرت معصومه (س) به شهادت رسیدند، بقیه کاروان ایشان تا جایی که می‌دانیم به خراسان نرسیده‌اند. درست است که این کاروان به مقصد نرسیده‌اند اما آیا هدف آنها محقق نشد؟ این موضوع به ما نشان می‌دهد که مهم به مقصد رسیدن نیست‌. مهم این است که در راه خدا قیام کنیم و برای یاری امام قدم برداریم.

 

کاروان سالاری با حداقلِ توانایی

ما اگر فقط به خودمان نگاه کنیم می‌بینیم که ضعف‌ها و نقص‌های زیادی داریم و نمی‌توانیم در راه امام کاری انجام بدهیم. اما آن چیزی که باعث می‌شود در این مسیر باشیم و در راه یاری امام قدم برداریم این است که یک کاروان و یک صف تشکیل بدهیم. وقتی یک جمع شکل می‌گیرد، ضعف‌ها و نقص‌های ما توسط یکدیگر پوشش داده می‌شود. در مسیر حق باید کاروان و جریان راه انداخت.

 

قدرتِ شگفت‌ِ مکتب قم در شفاعتِ مردم

ما در زیارت حضرت معصومه (س) می‌خواهیم خودمان را به کاروان ایشان متصل کنیم و در راه یاری امام قدم برداریم. در زیارت حضرت معصومه (س) می‌گوییم: یا فاطمه اشفعی لی فی الجنه فإنّ لک عند الله شأن من شأن.

شفاعت از کلمه شفع می‌آید. هم‌افزایی توان‌ها برای رسیدن به هدف و مقصود معین را شفع می‌گویند. یک جور زوجیتی که در آن، توان‌ها به همدیگر اضافه می‌شود. در شفاعت خواستن از ائمه و معصومین در واقع ما می‌خواهیم این بزرگواران را جزء تیم خودمان بکنیم تا در مسیری که در پیش داریم، با یاری آن‌ها به نتیجه برسیم.

امام رضا(ع) عزیزترین فرد خودش یعنی حضرت معصومه (س) را به خاطر هدایت ما فدا کرده اند. امام حسین (ع) نیز برای هدایت ما همه آنچه داشته‌اند را فدا کرده‌اند.

حضرت معصومه (س) مانند حضرت زهرا (س) عمل کرده‌اند. همان‌طور که حضرت زهرا (س) همراه فرزندان کوچک خودشان به در خانه‌ها می‌رفتند و جایگاه امام علی (ع) را برای مردم تبیین می‌کردند.

بزرگ‌ترین حاجتی که می‌توانند به ما بدهند این است که کاری کنیم و جوری رفتار کنیم که ارزش رنج‌ها و مشکلاتی که ایشان در هدایت ما کشیده‌اند را داشته باشیم.

ان‌شاءالله ما نیز بتوانیم جوری زندگی کنیم که بتوانیم امام خود را یاری کنیم و زمینه‌ساز ظهور باشیم و اسم ما را نیز جزء کاروان حضرت معصومه (س) که یاری‌دهنده امام معصوم بودند، ثبت کنند.